Dodał: Jake24, 12.10.2017 22:11

Zgadzam się z Pawonielas, w Diablo III jest sporo kontentu, tylko nie jest dobrze wykorzystany. Ja osobiście żal mam do Blizza głównie za to, że uległ "płaczkom" i zmienił poziomy trudności, które, w mojej opinii były idealne właśnie zaraz po premierze gry. Ostatni poziom trudności, czyli inferno był prawie nie do przejścia, ale o to chyba powinno chodzić, aby ostatni poziom trudności taki właśnie był.
Poza tym gra dalej jest w stanie dawać mi sporo frajdy z rozgrywki, może trochę dlatego, że nie gram bez przerwy tylko dawkuję sobie grę - brak czasu - rodzina, praca jednak są ważniejsze.

W tym roku Blizzard postawił sprawę jasno co do BlizzConu i Diablo, co w sumie jest dobre, nie będzie wielkich oczekiwań, a później wielkiego rozczarowania i hejtu, który już mi się stanowczo przejadł, znudził i w ogóle go za dużo. A mam nadzieję, że Blizz nie uśmierci tego uniwersum, chociażby ze względu na kasę jaką jeszcze można z niego wyciągnąć. Moim zdaniem za rok lub dwa ogłoszą nowy projekt związany z Diablo.

Co do Path of Exile, to mam zainstalowane i naprawdę próbuję zostać tam na dłużej, ale jakoś nie mogę, mimo iż uważam, że gra jest bardzo dobra. Może to dlatego, że za wsysło mnie uniwersum Diablo i w ogóle cała seria jest dla mnie nr 1. jeśli o gry chodzi. :-)

Komentarz został edytowany 4 razy, ostatnio: 12.10.2017 22:18

Dodał: Pawonielas, 07.10.2017 13:16

Gdyby wyzwanie stawiane przed graczem było stawiane w podobnym stopniu jak w Diablo 2 (i gdyby nie złamane obietnice PVP przed premierą i mnóstwo złych decyzji podjętych w pierwszych wersjach gry... i kompletnie nieistniejący handel, to chyba największy grzech), gra cieszyłaby się większym zainteresowaniem.

Wróciłem sobie ostatnio do Diablo 2. Po przejściu normalnego poziomu trudności jest ciekawiej - trudniej, trzeba kombinować i byle zwyczajny niedzielny gracz nie położy rzadkiego potwora jednym ciosem, a śmierć wiąże się z kombinowaniem, jak odzyskać ciało. Ze względu na poziom trudności współpraca kilku różnych klas bywa nieodzowna.

W trójce nie potrzeba dużo czasu, by przechodzić z Udręki na Udrękę, a ze względu na praktycznie nieistniejący system odporności i obrony potworów nie ma potrzeby do współpracy. Zniknął też obowiązkowy dla mnie aspekt farmienia konkretnych potworów. Są klucznicy i to chyba tyle. Bossowie wcale nie gwarantują kilku legend, nie ma też unikalnych potworów, które zostawiałyby konkretne łupy (Diablo 1 - korona Leoryka, Tasak Rzeźnika..., Diablo 2 - Hrabina zostawiała runy, członkowie Rady Zakarum mieli w ogóle jakiś dziwny zestaw łupów).

Mimo różnych fajnych zmian i urozmaiceń rozgrywki (szczeliny, zlecenia, sezony, osiągnięcia, kolekcjonowanie elementów ozdobnych) Diablo 3 sprawia mi frajdę, ale jest to mimo wszystko męczące, gdy... cóż, nie widzisz na czacie "Kupię Kamień Jordana", "<Gracz X> okazał wrogość", "Gdzie najlepiej szukać runy Thul/Zestawu Trag'Oula?".

Kończąc ten wywód, zawartości jest dużo w Diablo 3, ale nie jest zarządzana tak dobrze, jak w poprzedniej części. Bez chociażby handlu nie ma potrzeby komunikacji między graczami, to równie dobrze można grać samemu. A skoro można grać samemu, to ileż można chodzić w te same miejsca, a jaki jest sens chodzić gdziekolwiek indziej? No i skoro już mam dobry zestaw, a znajomych mało/nie grają, po co śrubować wyniki? Lepiej przejść do Path of Exile...

Mimo to ja wciąż jestem.