Król oszalał! Zabija każdego, kto się napatoczy. Nikt nie jest bezpieczny.

-Mieszkaniec Gordon

Mahda jest naiwna. Stworzę z capów armię dusz i zwiążę ich moją niezłomną wolą.

Tak, mając tych pogan na rozkazy, zmuszę ludzkie królestwa, aby ukorzyły się przed potęgą... Władcy Kozłów!

Muszę jeszcze popracować nad moim tytułem.

-Mroczny Kultysta

Mój najdroższy Haedrigu.

Nie rozpaczaj, ukochany, zrobiłeś co w twojej mocy. Czas, który spędziliśmy razem znaczy więcej niż słowa, jednak los bywa okrutny. Twoja siła jest potrzebna, aby zakończyć koszmar, który nęka świat. Moim ostatnim życzeniem jest, abyś znalazł swój cel.

-Mira

Do stu diabłów, ileż można czekać! Myślałem, że jasno się wyraziłem. Potrzebne mi ofiary. Dosyć się nasłuchałem wymówek, że chłopi uciekają z wyżyn i nie ma kogo składać w ofierze. Lepiej szybko coś wymyśl, bo inaczej to ciebie będziemy obdzierać żywcem ze skóry.

-Wielki Inkwizytor

Pani,

Z radością donoszę, że złamaliśmy jeńców z Wortham. Wyśpiewali wszystko i była to krwawa piosenka! Nasi przywoływacze są gotowi odzyskać broń na twój rozkaz. Nasz wróg niczego się nie spodziewa.

-Mroczny Kultysta

Potrzebuję więcej ciał! Myślisz, że moi przywoływacze mogą wyczarować demona z powietrza? Potrzebna jest krew - i to świeża - oraz ludzkie ciało, żeby wzmocnić naszą magię. Będę oczekiwać od ciebie rychłej odpowiedzi.

-Wielki Inkwizytor

Pojawił się nowy element w układance. Dziewczyna o imieniu Lea. Szpiedzy donoszą mi, że to dziecko Adrii, ukrywającej się na pustyniach Kaldeum.

Bezzwłocznie zanieście te wieści panu.

-Mahda

Przebudzenie nastąpi niebawem. Ten głupiec, Leoryk, oparł się tylko dlatego, że mój pan nie odzyskał jeszcze pełni mocy. Po pozbyciu się królowej modę się oddać przygotowaniu chłopca na przyjęcie mego pana.

-Arcybiskup Lazarus

Moich prostackich kompanów nie interesują kazrowie, tylko nagrody za ich głowy. Ja jednak jestem przekonany, że można się z nimi porozumieć. To oczywiście niebezpieczne zadanie, ale jestem gotów podjąć to ryzyko.

-Belard Uczony

Kiedy król Leoryk zasiadł na tronie, sprowadził ze sobą wielu możnych. Zaś możni, jak to możni, pragną posiadać bogate krypty. Wziąłem więc łopatę i postanowiłem zarobić łatwo nieco grosza wygrzebując kilka dziur. Ha! Zapotrzebowanie ciągle rośnie. Wygląda na to, że śpię w ziemi, jem ziemię i ziemia oddycham....

-Darris Grabarz

Byliśmy tacy pewni, że uda nam się pokonać wszelkie pułapki, jakie starożytni zastawili na rabusiów. Niestety, zwłoki moich przyjaciół są dowodem naszej arogancji. Sam też niedługo umrę. Chciwość doprowadziła nas do zguby...

-Rabuś grobowców

Po dwudziestu latach wracam do Khanduras, dźwigając brzemię niezliczonych porażek i tragedii. Czy to kara za pomoc udzieloną temu człowiekowi w poszukiwaniach Mrocznego Wędrowca? Zawsze sądziłem, że Deckard Cain jest całkiem szalony, ale być może... miał rację. Może uda mu się przepędzić cień wiszący nad całym moim życiem.

-Warriv

Z każdym dniem nasilają się plotki o torturach. Co się stało z Tristram i królem? Kiedyś uważałem, że Leoryk jest wielkim człowiekiem, ale chyba dałem się omamić jak wszyscy.

Rano nasza mizerna armia rusza przeciwko Zachodniej Marchii. Co z nami będzie?

-Mieszkanka Despina

Zimna ziemia wchłonie plugawe ciała tych okrutników. Chcieli przedłużyć życie kosztem cierpienia innych. Wykorzystywali zakazaną magię. Zło pożerało ich od środka, aż pochłonęło wszystkich i skończyli na stryczku.

-Sędzia pokoju z Tristram

Okoliczne plemiona kazrów stały się poważnym zagrożeniem. Atakują karawany i zapuszczają się w rejony, gdzie wcześniej ich nie widywano.

Pomóż nam. Zapłacimy ci dwadzieścia pięć sztuk złota za każdą kazrową głowę.

-Urzędnik Nowego Tristram

Gdy wstąpiłam do Sabatu, byliśmy słabi i bezczynni. najwyższe Zło było uwięzione, wiec przywódcy nie chcieli nic robić. udało mi się przekonać pewną wiedźmę, abyśmy ich otruły i wspólnie przejęły władzę. Kilka lat później... ona odeszła, ale kontynuowałam dzieło, budując potęgę Sabatu i służąc Belialowi.

-Mahda

Nikt nie przeżył. Ten głupiec, Belard, zginął próbując rozmawiać z kazrami. Pojawili się kultyści. Uciekłem, gdy tylko ich zobaczyłem. Nie mam ochoty na czarną magię. Słyszałem krzyki moich kompanów, ale nie mogłem im pomóc.

-Osman Myśliwy

Alaryk twierdzi, że nasz lud może przetrwać nadchodzącą bitwę, ale w jego oczach widziałem prawdę. Dlaczego kazał mi bronić Symbolu Honoru? Te pokraczne stwory mordują w lesie moich ludzi, a ja nie mogę nic zrobić!

-Edryk

Przez wiele lat ludzie bali się mieszkać w cieniu ruin przeklętego miast Tristram. Azle z upływem czasu pojawili się poszukiwacze przygód, którzy zaczęli przeczesywać starą katedrę. Ich zyski były na tyle duże, że dla zaspokojenia potrzeb podróżników powstało Nowe Tristram. Obecnie miasteczko odwiedza coraz mniej osób. Mieszkają tam głównie rolnicy i rzemieślnicy.

-Deckard Cain

Do Królewskiej Gwardii,

Z wielkim bólem stwierdzam, że nasz król całkowicie pogrążył się w szaleństwie. Rozkazał napełnić jaskinie monstrami stworzonymi przez arcybiskupa i nie słucha protestów. Kiedyś mogli tu mieszkać sami legendarni starożytni, ale teraz musimy zbezcześcić ich ruiny.

-Kanclerz Eamon

Naszych wrogów jest legion, ale nie wezmą nas bez walki. Musimy utrzymać ich tutaj, dopóki klucze do świątyni są ukryte przed ich przywódcą, tą bestią, Nerezą. Musimy walczyć do ostatniej kropli krwi!

-Edryk

Kanclerzu Eamonie,

To niezwykle ważne, abyśmy zabezpieczyli posiadłość przed zdradzieckim motłochem z Tristram. jaskinie na wschodzie znajdują się zbyt blisko mych ziem... Trzeba zamknąć do niech dostęp. ponoć arcybiskup Lazarus oswoił magicznie kilka arachnidów, powinny nam się przydać...

-Jego Wysokość, Król Leoryk

Pola wokół Tristram to żyzne tereny o łagodnym klimacie. Przesądni rolnicy trzymali się od nich z dala przez jakiś czas po upadku Starego Tristram, ale z czasem porzucili swe niedorzeczne uprzedzenia i raz jeszcze chwycili za pługi i motyki. Teraz dostarczają plony zarówno do Nowego Tristram, jak i Wortham.

-Abd al-Hazir

Choć Nowe Tristram i otaczające je tereny zostały ponownie zasiedlone, wyżyny pozostają puste, za wyjątkiem rozpadających się ruin dawnych posterunków Leoryka. Król w swym obłędzie nakazał wznieść wiele wież strażniczych, ale obecnie budowle te nie mogą powstrzymać nawet kozłoludów i dzikich bestii. To prawdziwa tragedia.

-Abd al-Hazir

Kamień Świata się zmienił. Nasze dzieci rodzą się słabe i żyją krótko. Demoniczna Nereza obiecała przywrócić im moc, ale zamiast tego przemieniła je i wysłała, aby walczyły przeciwko nam. Możemy zginąć, ale nie wcześniej, niż odeślemy ją z powrotem do Płonącego Piekła.

-Alaryk

Kiedyś byłem jednym z nich. Zwyczajny. Niewinny. Aż usłyszałem wezwanie. I już wiedziałem, że muszę służyć, muszę zabić kobietę, która zagraża mej pani i mrocznej potędze. Jestem wybrańcem!

-Pustelnik

Aidan przyszedł do mnie zeszłej nocy. Podejrzewałam, co kryje się w jego zatroskanym sercu. Pocieszyłam go... najlepiej jak umiałam. Bez względu na to gdzie sie uda, piekło będzie kroczyć za nim.

Cienie znów zawisły nad Tristram. Lecz tak jak Aidan, odejdę, zanim nas ogarną.

-Adria

Nareszcie dotarliśmy do starej katedry w Tristram. To tutaj Diablo, Władca Grozy, po raz pierwszy zdeprawował gatunek ludzki. Wreszcie znajdę odpowiedzi, których szukam. Lea obawia się o moje bezpieczeństwo, ale właśnie tutaj są informacje, które pomogą pokonać ostatnich władców Płonących Piekieł.

-Deckard Cain

Żałuję, że Lea nie żyje w innych czasach, nie wiedzie normalnego życia. Niestety nie jest jej to pisane. Kiedy odejdę, tylko ona będzie kontynuować moje dzieło, a ważą się losy świata.

-Deckard Cain

Griswold, niech będzie błogosławiony, zaryzykował wszystko, aby przyprowadzić tego biednego chłopca do domu z katedry. Markotny ów chłopiec i smutny, ale jestem pewna, zę to minie i znów będzie tym słodkim Wirtem, którego wszyscy kochają.

-Mieszkanka Despina

Nie rozumiem o co tyle zamieszania. Zginęło paru wieśniaków i wszyscy nagle uciekają na wzgórza. Uprawiam tę ziemię od dwudziestu lat i nigdy nie widziałem żadnych potworów. Nie ma powodów, żeby przerywać żniwa.

-Pomylony farmer

Ogden i jego żona zaproponowali, bym razem z babcią nadal u nich mieszkała. Teraz gdy skończyły się kłopoty, chyba tak zrobimy.

Wciąż nękają mnie straszne koszmary. Łudzę się, że w końcu znikną, ale tylko przybierają na sile.

-Gillian

I pomyśleć, że kiedyś bałam się Adrii. Wkrótce zabierze mnie ze sobą do Kaldeum. Kaldeum! Nigdy nie sądziłam, że ujrzę je na własne oczy...

Szkoda mi zostawiać Ogdena i jego żonę, ale Adria twierdzi, że znajdzie lekarstwo na moje koszmary.

-Gillian

Stęskniłam się za słońcem. Nie wiem, jaki mamy dzień. Słyszę jak nadzorca, mój mąż i ten kundel, Lazarus, rozprawiają nad moim losem. Wkrótce moje życie dobiegnie końca, lecz lękam się tylko o mojego biednego Albrechta. Jego ojciec oszalał. Gdyby tylko Aidan tu był.

-Królowa Asylla

Jesteśmy oblężeni od sześciu dni. Wujek Deckard nadal się nie znalazł. Kapitan Rumford i reszta tracą nadzieję. Staram się ich podtrzymywać na duchu... ale jeśli pomoc nie nadejdzie szybko...

-Lea

Zdarzył się cud! Pojawiła się bohaterka, jak z opowieści wujka Deckarda, i uratowała nas! W głębi serca wiem, że wujek ciągle żyje i modlę się, żeby bohaterka bezpiecznie sprowadziła go do domu.

-Lea

Wujka Deckarda udało się uratować ze szponów Króla Szkieletów i wrócił do domu! Tak się cieszę. Ale Król Szkieletów? Myślałam, że to tylko legenda. Gdy pomyślę, że szalony król Leoryk wrócił i nawiedza to miejsce... Czy Tristram nie dość wycierpiało?

-Lea

Ciężko mi w to uwierzyć, ale gwiazda... to człowiek. Kiedy wujek Deckard o tym usłyszał, był zdruzgotany. Wiem, że liczył na znacznie więcej.

-Lea

Wujek Deckard wierzy, że kluczem do odzyskania pamięci przez Nieznajomego, jest przekucie jego miecza. Chciałabym wiedzieć, że to tylko kolejna z jego szalonych teorii, ale ostatnie wydarzenia sprawiają, że zaczynam się bać.

-Lea

Kiedy odzyskaliśmy drugą część miecza Nieznajomego, znalazła nas Mahda. Ciągle depcze nam po piętach. Kim jest? Twierdzi, że zna moją matkę, ale jak to możliwe? Nieważne. Musimy dotrzeć do Wortham przed nią i zdobyć ostatnią część miecza.

-Lea

Wujek Deckard odszedł na zawsze. Pamiętam jak wspaniale było za każdym razem, gdy ruszaliśmy ku nowej, szalonej przygodzie. Co zrobię bez niego? Wierzył, że Nieznajomy jest aniołem, a to tylko człowiek. Zawsze wiedziałam, że to tylko historyjki. A wujek przez nie umarł.

-Lea

Właśnie przybyliśmy do Tristam i muszę rzec, że miejsce trochę mnie frasuje. To zaścianek, ale ze starożytną katedrą, która popada w ruinę. To nie jest miejsce godne króla! Nie pojmuję, dlaczego Lazarus tak nalegał, aby tutaj właśnie znajdowała się nowa siedziba władzy.

-Jego Wysokość, Król Leoryk

W posiadłości, którą zwiemy domem, zapanowała chorobliwa apatia. Młodemu Albrechtowi nowe miejsce przypadło chyba do gustu, choć jego brat Aidan, wyruszył, aby zostać wojownikiem. Byś może po prostu cierpią na wahania nastrojów spowodowane niedawną zmianą klimatu.

-Jego Wysokość, Król Leoryk

Jestem przekonany, że jakaś złowroga istota próbuje przejąć kontrolę nad moimi myślami. Głosy każą mi robić straszne rzeczy, czasem nie panuję nad własnym ciałem. jestem pewien, że Lazarus o tym wie - w takich chwilach dziwnie na mnie patrzy.

-Jego Wysokość, Król Leoryk

Wbrew protestom członków mojej rady, nie zamierzam zaprzestać kaźni. Zgładzę tych, tych, których uważam za winnych spisku przeciw królestwu. Może członkowie rady boją sie, że mój wzrok padnie także na nich i odkryję ich ohydne i zdradzieckie plany. Mogę ufać już tylko Lazarusowi.

-Jego Wysokość, Król Leoryk

W końcu zdołałem się wyzwolić spod mrocznych wpływów. Widzę teraz wszystko takim, jakie jest naprawdę. Niecny spisek mieszkańców miasta, aby odebrać mi Albrechta i w ten sposób osłabić nie uda się! Głowy żon i dzieci wbite na pal przywołają zdrajców do porządku.

-Jego Wysokość, Król Leoryk

Nie rozumiem o co tyle zamieszania. Zginęło paru wieśniaków i wszyscy nagle uciekają na wzgórza. Uprawiam tę ziemię od dwudziestu lat i nigdy nie widziałem żadnych potworów. Nie ma powodów, żeby przerywać żniwa.

-Pomylony farmer

Ogden i jego żona zaproponowali, bym razem z babcią nadal u nich mieszkała. Teraz gdy skończyły się kłopoty, chyba tak zrobimy.

Wciąż nękają mnie straszne koszmary. Łudzę się, że w końcu znikną, ale tylko przybierają na sile.

-Gillian

Powinniśmy to przewidzieć. Chłopi odeszli przeszło dwa tygodnie temu - a myśmy zostali. Zeszłej nocy słychać było zakradające się bestie. Mąż poszedł sprawdzić i od tej pory go nie widziałam... Zostały mi po nim tylko nasze wspólne rzeczy. Może komuś innemu przydadzą się bardziej.

-Kotlarka Rina

13. dzień lunasad roku kedżystańskiego 1263.
Oprawcy wypalili na moim ciele runy. Powiedzieli, że tortury i czarna magia zamieni nas w demony służące królowi Leorykowi. Co za brednie.

17. dzień lunasad.
Boli straszliwie... nie mogę jasno myśleć... jestem głooodnyyy.

20. dzień lunasad.
PPPppPPPAnie, JeeeSTEM GłoooDNyyy, NaKAAARM MNIE...

-Obdarty więzień

Wielcy Kapłani Zakarum w Kurast obwołali Leoryka królem Khanduras wiele lat temu. Był dobrym władcą, aż do chwili, gdy podszepty Diablo doprowadziły go do obłędu. W końcu jego zaufany rycerz Lachdanan był zmuszony go zabić. Wtedy to sam Diablo wskrzesił Leoryka w postaci Króla Szkieletów, który został w końcu unicestwiony przez Aidana, syna monarchy.

-Deckard Cain

Nazywam się Lachdanan i jestem przeklęty. Niegdyś byłem kapitanem w armii króla Leoryka. Służyłem z honorem władcy i ojczyźnie. Nikt nie kochał swojego króla bardziej niż ja... nawet wtedy, kiedy mój miecz przeszywał jego zdeprawowane serce.

-Lachdanan

To Lazarus, jestem tego pewien. Tylko jemu król dawał posłuch. A Lazarus rzucił na Leoryka nikczemne zaklęcie i zaszczuł kłamstwami o nieuchronnym ataku z Zachodniej Marchii. Bezmyślni doradcy nawet nie odważyli się, sprzeciwić arcybiskupowi. Tylko przytaknęli i posłali nas na pewną śmierć.

-Lachdanan

Kiedy wróciliśmy po porażce w Zachodniej Marchii, mój ukochany król stracił resztki rozumu. Wrzał z wściekłości i złorzeczył nazywając nas zdrajcami. Z bólem w sercu, musiałem go uciszyć.

-Lachdanan

Za ostatnią próbę uhonorowania mojego władcy będę po wieki cierpiał katusze. Gdy chowaliśmy go w komnacie grobowej, ujawnił się nam jako odrażający, demoniczny szkielet. Gorash i pozostali rycerze natychmiast ulegli jego wpływowi, ale ja walczyłem.

-Lachdanan

Teraz błąkam się przeklęty przez ukochanego niegdyś króla. Zło gryzie moje kości. Co, jeśli nie zdołam go opanować? nie mogę ryzykować Bezpieczeństwa Tristram. Muszę udać się w głąb labiryntu i tam w samotności dokonać żywota.

-Lachdanan

Tchórzliwi chłopi już od kilku dni opuszczają swoje pola, ale nie ja. Mój dom jest tutaj i kilka wściekłych kozłoludów tego nie zmieni.

-Adena Sprzedawczyni Osobliwości

Zaginęła: relikwia szkarłatnej barwy, rozmiarów pięści.

Zabrana przeszło dwa miesiące temu w trakcie pożałowania godnej kradzieży z banku Gildii Kupieckiej. Schwytani nie posiadali przy sobie przedmiotu kradzieży. Prawowity właściciel pragnie ją odzyskać i wyznaczył nagrodę za jej zwrot.

-Lyndon

Ta pochwa na miecz to prawdziwy skarb. Widnieje na niej starożytna inskrypcja - "Talik Obrońca". To jeden ze starożytnych, który strzegł Góry Arreat, aż do zniszczenia Kamienia Świata. prawdziwy wojownik, który poświecił życie, żeby ocalić świat przed ciemnością.

-Vendel Płatnerz

Jeden z ludzi znalazł w sieciach tajemniczy artefakt. Wygląda jak rękojeść starożytnego miecza, ale wiem, że kryje się za tym coś więcej. Musiałem wykłócić się z rybakiem, żeby zostawił ją w kaplicy, gdzie będzie bezpieczna. Miejsce relikwii jest w świętym miejscu.

-Verrall, Kapłan z Wortham

Kiedy Kościół Zakarum mnie tu przysłał, liczyłem, że trafię do prostej i spokojnej osady. Szczerze mówiąc, ulżyło mi. O wiele silniejsi ulegli złu i tak ciche miejsce było dla mnie wybawieniem. Wszystko zmieniło się, kiedy katedrę w Tristram dotknęła katastrofa.

-Verrall, Kapłan z Wortham

Wszędzie panuje chaos, w mieści aż huczy od plotek, że Lachdanan zabił króla!

Jeśli to prawda, to może czas grozy już przeminął.

-Mieszkaniec Starego Tristram

Nie mogę się już oszukiwać co do prawdziwej natury zła, które podnosi się z otchłani pod katedrą. Ciężko uwierzyć w tak straszliwą prawdę. Źródłem trawiącej nas plagi jest sam Władca Grozy - Diablo.

-Deckard Cain

Przyniesiono mi dzisiaj plugawy kostur Lazarusa. Potwierdziły się moje obawy. Nie ma już cienia wątpliwości, że to on porwał Albrechta i prawdopodobnie uwolnił Diablo z pradawnego więzienia. kto wie, jakie jeszcze planował zbrodnie.

-Deckard Cain

Słyszałem plotki, ale myślałem, że to tylko wymysły znudzonych bab. A dzisiaj zobaczyłem, jak wloką ludzi ulicami!

Mieszkańców! Czy świat oszalał?!

-Mieszkaniec Starego Tristram

Długo i ciężko pracowałem, aby opanować mroczną magię. Nareszcie zbieram żniwo. Mahda mnie doceniła! Obiecała przydzielić mi specjalne zadanie, które przyniesie wieczną chwałę Wielkiemu Panu. Nie mogę zasnąć, jutro ma wyjawić, co to będzie!

-Uryk Wiedzący

Kozłoludy! Tyle się napracowałem dla bandy cuchnących capów! Mahda twierdzi, ze będą naszym najcenniejszym sojusznikiem i że jedynie mnie może powierzyć tak ważne zadanie. Pokazała mi, gdzie moje miejsce. Zostałem boleśnie upokorzony.

-Uryk Wiedzący

Zniewolenie kozłoludów okazało się łatwiejsze niż sądziłem. Moja magia roznieciła ich wewnętrzną dzikość i tłumnie do mnie przybyły. Kilka z nich uciekło - te, które pojęły los, jaki czeka ich lud - ale są zbyt słabe, żeby przełamać moje zaklęcia. Klan Księżyca jest na moje rozkazy!

-Uryk Wiedzący

Zgadzamy się - ten renegat Kull musi zostać powstrzymany. Chce skopiować moc kamieni i wykorzystać ją do własnych celów. Ma obsesję na punkcie mocy Nieba i Piekła. Ściągając na siebie ich uwagę, skaże nas na zagładę.

-Iben Fahd

Za tydzień wyruszamy na Bezludne Piaski, aby odszukać ukryte archiwa Kulla. Nie mamy pojęcia, czego oczekiwać. Jak bardzo Kull popadł w szpony szaleństwa? Jak wielką moc udało mu się zdobyć? Mam tylko nadzieję, że nie wyruszamy za późno.

-Iben Fahd

Znaleźliśmy archiwa Kulla. Były dziwnie puste. Mag wszędzie zostawił pułapki. Każdy kolejny krok jest trudniejszy od poprzedniego. Tylko głupiec mógł mieć nadzieję, że będzie inaczej. Kull przez wiele lat przygotowywał się do tego, że ktoś po niego przyjdzie. Może jesteśmy głupcami, ale musieliśmy posuwać się naprzód.

-Iben Fahd

Możemy próbować, ale Kulla nie da się tak po prostu zabić. Przeklęta krew utrzymuje go przy życiu, z żył płynie mu piasek. Prześladuje nas jego śmiech. Pozostała nam jedna możliwość. Oddzielimy głowę od ciała i ukryjemy je w krainie cieni.

-Iben Fahd

Zapieczętujemy zamki cienia za pomocą jego krwi, zaś ją z kolei ukryjemy na pustynie pod wieczną strażą. Mogę tylko żywić nadzieję, że świat nie zapomni zła, jakie sprowadził Kull, i że jego kres spocznie na wieki pod niespokojnymi piaskami.

-Iben Fahd

Kull wyśmiewa każdy mój krok. Próbowałem zatkać mu usta, ale nigdy nie przestaje gadać. Bawią go te drwiny. Nie dam się złapać w pułapkę, nie ulegnę mu. Już nie mogę się doczekać ciszy, która zapadnie, gdy bezpiecznie schowam głowę.

-Iben Fahd

Słuchajcie, Poddani Cesarza Hakana II:

W miejskich kanałach widziano młodą kobietę, ubraną w czerwoną tunikę. Z naszych raportów wynika, że przybyła do Kaldeum niedawno z grupą podejrzanych wędrowców. Wszelkie informacje, które mogą pomóc w jej szybkim ujęciu zostaną szczodrze nagrodzone przez Jego Eminencję.

-Imperialny Gwardzista

Mahdo,

Ta "bohaterka" chce zaatakować cię w Alkarnus. Na twoim miejscu przygotowałbym pułapkę przy posterunku Kasima, ale nie jestem tobą. Jeżeli znów mnie zawiedziesz, a na to się zanosi, będę musiał cię zabić. To by mnie zasmuciło... ale sądzę, że mógłbym to znieść.

-Belial

Mahdo,

Dotarły do mnie straszliwie smutne wieści, że nie udało ci się powstrzymać wroga przy Posterunku Kasima. No, ale przynajmniej znaleziono szpiega. Gdy już zlikwidujemy ją i jej sprzymierzeńców, ten mały paskudny świat wpadnie w moje ręce... i może też twoje, jeżeli zdołasz przetrwać.

-Belial

Moje wierne sługi,

Utrzymujcie wiedźmę przy życiu, aż zacznie mówić. Ból pomoże rozwiązać jej język, ale tylko do pewnego stopnia. Pamiętacie co się stało z pomocnikiem Vizjerei? To było dość przyjemne, nie ukrywam, ale pod koniec z jego ust wydobywały się już tylko bezsensowny bełkot i skrzepy krwi.

-Belial

Pokonać wroga i schwytać jej towarzyszy. Jest wśród nich wiedźma i... jeszcze jedna... dziewczyna. Przyprowadźcie ją do mnie, wraz z Czarnym Kamieniem Dusz. Będą szukać głowy Zoltuna Kulla. Przeszukajcie oazę, aby znaleźć czaszkę. W czerepie pozostało nieco starej magii, muszę go mieć.

-Belial

Nędznicy!

Nie mam czasu na wasze wymówki. Kaldeum znajduje się na krawędzi buntu, a wróg jest coraz bliżej Archiwum Zoltuna Kulla. Zabijcie ją, przynieście mi głowę szalonego czarodzieja i Czarny Kamień Dusz, w przeciwnym razie czeka was agonia, jakiej nie jesteście w stanie sobie wyobrazić.

-Belial

Kapitanie Gwardii,

Niniejszym rozkazuję ci wysłać oddział najbardziej lojalnych ludzi, aby zabezpieczyli Posterunek Kasima.
Władza nad miastem wisi na włosku. Lud robi się niespokojny, koniecznie trzeba go ujarzmić. Bądź czujny, na naszych ziemiach pojawił się ktoś obcy. Chce wywołać niepokoje.

-(Nieczytelny Podpis)

Rozbijemy obozowisko i będziemy czekać na potężnego bohatera. Mam przeczucie, że wysłano nas na zgubę. Słyszałem, że sieje zniszczenie w naszych szeregach, nie daje nam żadnych szans. Obawiam się, że tej nocy znowu nie zaznam snu.

-Mroczny kultysta

Drzwi do skarbca zostały zapieczętowane przy pomocy magii. Kamienne twarze na ziemi reagują na naszą obecność. Powinniśmy byli to zbadać, ale coś obudziliśmy. Musimy odejść.

-Jarulf Żelazny Wilk

Większość zwykłych ludzi przynajmniej słyszało o Kaldeum. Ten ośrodek handlu istnieje od tysięcy lat, powstał jeszcze przed Wojnami Klanów Magów. Miasto zachowuje neutralność i tylko dzięki temu nie spotkał go los, jaki stał się udziałem niedalekiego Viz-Jun. Życie - i handel - toczy się dalej.

-Abd al-Hazir

Władzę w Kaldeum zawsze sprawowała rada konsorcjum handlowego, a po upadku Vizjerei zdobyła dodatkowe wpływy. Kiedy szeregi wyznawców Zakarum zaczęły rosnąć, członkowie rady dostrzegli okazję i pozwolili fanatykom wznieść w samym centrum miasta ogromną katedrę Saldencal.

-Abd al-Hazir

Radzie konsorcjum handlowego nie wystarczyło niepodzielne panowanie w dziedzinie handlu i religii. Postanowili uczynić z Kaldeum centralny ośrodek nauki. Zaproponowali połączenie akademii magów w jedną ogromną budowlę - Sanktuarium Yshari - które odtąd stało się symbolem wiedzy i postępu.

-Abd al-Hazir

Przez ostatnie lata, gdy szlachta Kurast praktycznie najechała miasto, w Kaldeum zaszyły drastyczne zmiany. Krótko potem do szlachty dołączył cesarz Hakan I i uczynił z Kaldeum swą stolicę. Choć jego poczynania były dość śmiałe, za rządów Hakana panował spokój i dobrobyt.

-Abd al-Hazir

Pod rządami nowego cesarza wszystko toczyło się dobrze. Dopiero jego niespodziewana śmierć zmusiła kapłanów Zakarum do poszukiwań następcy tronu Kedżystanu. Przy pomocy skomplikowanych obrzędów (niewątpliwie na pokaz dla zabobonnych wyznawców) ustalili, że biedne dziecko z północy jest duchowym następcą Hakana I.

-Abd al-Hazir

Po zakończeniu obrzędów kapłani Zakarum zatrudnili grupę najemników, Żelaznych Wilków, którzy mieli pojechać po dziecko. Ochrzcili je mianem Hakana II i pomimo młodego wieku posadzili na tronie. Od tamtej pory Kaldeum chyli się ku upadkowi i nie zanosi się na to, aby sytuacja miała ulec poprawie.

-Abd al-Hazir

My, Zakarum, pracujemy ciężko, aby Kaldeum stało się miastem litości i zbawienia, ale jak dotąd nie udało nam się przekonać cesarza, aby zmienił dawne prawa dotyczące banicji. Więźniowie skazani za zdradę wciąż są wysyłani na Bezludne Piaski, gdzie czeka ich śmierć.

-Lysra, archiwistka Zakarum

W dokumentach obejmujących tysiące lat nie udało się znaleźć choć jednego przypadku, aby więzień przetrwał wygnanie na Bezludne Piaski. Pustkowie usłane jest kośćmi oskubanymi przez krwawe jastrzębie i zdesperowane lacuni. Ci, którzy tutaj giną, odchodzą pozbawieni dostępu do błogosławionego Światła.

-Lysra, archiwistka Zakarum

Brast, uczony Zakarum, napisał, że Bezludne Piaski powstały, gdy wysłano klan magów, aby pokonali niebezpieczną energię pustoszącą ten obszar. Nie wspomniał jednak o gigantycznych szkieletach... nikt ich nigdy nie zidentyfikował. Czy pozostały po rasie ogromnych bestii? Demonów? Mitycznych smoków? Być może nigdy się nie dowiemy.

-Lysra, archiwistka Zakarum

Trzy wieki temu Kaldeum było znacznie mniejsze, a mieszkańcy czerpali wodę ze studni. Wtedy pojawił się tajemniczy Dalgur, oferując miastu wspaniałą oazę na pustyni. W zamian chciał, aby ochrzczono ją jego imieniem. Potem zniknął równie nagle, jak się pojawił.

-Abd al-Hazir

Akwedukty zostały zbudowane na zlecenie rady konsorcjum handlowego, gdy trzy wieki temu odkryto Oazę Dalgura. Kaldeum prosperowało znakomicie już od wielu lat, ale źródło wody pozwoliło miastu rozwijać się jeszcze bardziej. Zbudowano wspaniałe fontanny, aby każdy miał dostęp do wody pitnej.

-Abd al-Hazir

Andariel była jedyną kobietą w szeregach zła. Przez wiele lat pomagała Pomniejszym Złym, ale ostatecznie straciła wiarę w szanse powodzenia tych spisków. Dwa dziesięciolecia temu zdecydowała, że pomoże Diablo i przejęła kontrolę nad Cytadelą Niewidzącego Oka. Ostatecznie zginęła z rąk bohaterów.

-Abd al-Hazir

Andariel była jedyną kobietą w szeregach zła. Przez wiele lat pomagała Pomniejszym Złym, ale ostatecznie straciła wiarę w szanse powodzenia tych spisków. Dwa dziesięciolecia temu zdecydowała, że pomoże Diabli i przejęła kontrolę nad Cytadelą Niewidzącego Oka. Ostatecznie zginęła z rąk bohaterów.

-Deckard Cain

W manuskrypcie Valrusa Azmodan jest uznawany za jednego z najlepszych dowódców wśród demonów. Podczas Wiecznego Konfliktu nieraz zwyciężał anioły w Pandemonium, a podczas wojny bratobójczej także Najwyższe Zło. Jeżeli Władca Grzechu zaatakuje naszą krainę, będziemy mieć powody do strachu.

-Deckard Cain

Baal jest najbardziej śmiałym i nieostrożnym Najwyższym Złem. Po Mrocznym Wygnaniu został uwięziony w ciele horadrima Tal Rashy, i zamurowany w grobowcu. Kilka wieków później Diablo uwolnił Baala, który zatruł Kamień Świata, co miało straszliwe konsekwencje dla barbarzyńców mieszkających w pobliżu Góry Arreat. Krótko potem Baal zginął z rąk bohaterów.

-Deckard Cain

Belial, Władca Kłamstw, jest mistrzem oszustw. Podobno udało mu się podbuntować Azmodana przeciwko Najwyższym Złym. Tak rozpoczęła się w Płonących Piekłach wojna domowa, zakończona Mrocznym Wygnaniem Najwyższych Złych do krainy śmiertelników.

-Deckard Cain

Pośród Najwyższych Złych to Diablo jest najmłodszy. A mimo to wciąż uważam go za najbardziej niebezpiecznego. Dzięki władzy nad grozą Diablo nie odczuwa strachu, więc z łatwością zdeprawował wielu ludzi. jego esencja została dwadzieścia lat temu uwieziona w Kamieniu Duszy i wygnana do niezgłębionej otchłani.

-Deckard Cain

Duriel jest bliźniakiem Andariel. Sądzę, że wspólnie spiskowali, aby pomóc Diablo w uwolnieniu Mefista i Baala, choć w przeszłości oboje wspierali Pomniejsze Zła. Władca Bólu pilnował więzienia Baala - grobowca Tal Rashy - gdzie został zabity przez bohaterów.

-Deckard Cain

Dzień czwarty: Zaczynaliśmy wariować z głodu, trzy dni bez jedzenia, ale to nas nie usprawiedliwia...

Dzień siódmy: Nie potrafię zaakceptować, kim się stałem...

Dzień dziesiąty: Czuję głód, ale jestem cierpliwy. ktoś po mnie przyjdzie. Wtedy znowu się najem.

-Eirena

Nie czułam strachu, gdy zapieczętowano grobowiec. Tylko spokój, gdy mój umysł odpłynął w ciemność. Wydawało mi się, że otworzyłam oczy kilka chwil później. Zrujnowana sala była na współ pogrzebana w piasku. Zostawiłem wszystko... teraz prowadzi mnie już tylko nadzieja.

-Fuad

Kolejny zachód słońca. Alkarnus jest bezpieczne od szaleństwa, które ogarnęło Kaldeum. Choć z okazji jakiegoś święta Zakarum wciąż napływają zakapturzeni pielgrzymi... demony trzymają się z daleka. Podwoję straże przy bramie. Musimy być gotowi, na wypadek, gdyby los się odmienił.

-Kapitan Żelaznych Wilków

W końcu udało mi się odkryć tajemnicę kamieni dusz, które kiedyś nam, horadrimom, przekazał Tyrael. Są wspaniałe, ale na pewno można je skopiować. nie, nie tylko skopiować, ulepszyć. Mój kamień pomieści dusze nie tylko wielu demonów, ale nawet aniołów!

-Zoltun Kull

Przy pomocy tego kamienia dusz uwolnię prawdziwą moc człowieka. W dawnych czasach dysponowaliśmy potęgą o której możemy teraz tylko marzyć. Kamień dusz pozwoli mi dorównać przodkom.

-Zoltun Kull

Czarny kamień Dusz będzie moim największym dziełem, dziedzictwem, darem dla ludzkości. Dojdzie do wojen pomiędzy mieszkańcami Niebios i Piekieł. Moc uwięziona w kamieniu na zawsze wyzwoli ludzi spod władzy demonów i aniołów.

-Zoltun Kull

Pieczęcie zostały zerwane. Wygląda na to, że moi bracia w końcu zaczęli mnie szukać. Niech będą przeklęci! Nie jestem gotowy. Zbyt wiele mocy ulokowałem w kamieniu, muszę go ukończyć. Od tego zależy przyszłość ludzkości...

-Zoltun Kull

Odkąd znaleźli nas kultyści, upłynął tydzień. mama kazała mi się schować - zawsze umiałam się chować. Nikt nigdy nie mógł mnie znaleźć, bo chowałam się w miejscach, gdzie nikt nie chciał szukać. Wtedy zabrali moich rodziców... wciąż słyszę krzyki.

-Larra

Kaldeum - wszystko co zostawił mi wujek Deckard, prowadzi do miasta. Dziwne uczucie. Pierwszy raz widziałam go tutaj jako dziecko... strata jest jeszcze bardziej dotkliwa. Przez cały czas miał rację... Musimy powstrzymać Beliala, zanim będzie za późno.

-Lea

Miasto ma wiele tajemnic, ale wciąż pamiętam większość z nich. Mogę się dostać do Kaldeum przez kanały, jeśli tylko uda mi się uniknąć Gwardii Imperialnej. W tym samym czasie moja towarzyszka zajmie się Mahdą. Ot nie przywróci życia wujkowi Deckardowi, ale gdy przywódczyni kultystów zginie, wszyscy odetchniemy z ulgą.

-Lea

Przez cały ten czas moja mam żyła! Jestem taka szczęśliwa, ale zarazem ciężko mi zaakceptować, że nigdy nie odezwała się do mnie ani do wujka Deckarda. Chciała mnie chronić, ale wolałabym wiedzieć, że żyje. Cóż, przynajmniej teraz ją mam.

-Lea

Mama uczy mnie magii i kontrolowania mocy, ale boję się, że ją rozczarowałam. Podobno mam dar, ale jakoś tego nie czuję. Może ćwiczenia mi pomogą. Najważniejsze, że jesteśmy coraz bliżej Czarnego Kamienia - tylko to się tak naprawdę liczy.

-Lea

Pomimo zdrady Zoltuna Kulla mamy przynajmniej Czarny Kamień Dusz. Zawsze wiedziałam, że nie można Kulowi ufać. Na szczęście udało się go pokonać i zdobyć kamień. Dowiedziałam się, że moja mama w tajemnicy związała z nim zabitych Władców Piekieł... Nie rozumiem tylko, czemu mi o tym nie powiedziała.

-Lea

Znaleźliśmy klucz do tego prastarego urządzenia, choć obawiam się, że te skarby mogą nas kosztować życie. Ale przynajmniej dotarliśmy z bratem aż tutaj i wciąż żyjemy. Czy jednak ośmielimy się skorzystać z tej maszyny?

-Lyndo

Dwie dekady temu mój mentor zmierzył się z siłami zła i wyszedł z walki zwycięsko. Nie zdołam przewyższyć jego osiągnięć, ale spróbuję zrównoważyć szalejące siły, które chcą zniszczyć świat. Duchy nieopodal Kaldeum są niespokojne - muszę je uciszyć.

-Mehtan Nekromanta

W ostatnich tygodniach mój mały Hakan stał się taki okrutny... popadł w paranoję. Podobno nakazał całej służbie opuścić miasto, bo w przeciwnym razie zrzucą ją z murów. Ale na pewno nie chodziło mu o mnie. Przecież opiekuję się nim, odkąd się urodził.

-Służący Kohin

Dwie dekady temu mój mentor zmierzył się z siłami zła i wyszedł z walki zwycięsko. Nie zdołam przewyższyć jego osiągnięć, ale spróbuję zrównoważyć szalejące siły, które chcą zniszczyć świat. Duchy nieopodal Kaldeum są niespokojne - muszę je uciszyć.

-Abd al-Hazir

Z twórczości Solana,
kadżystańskiego poety:

Miłość moja się wznosi
Jak wierzba nad brzegiem rzeki.
Niechaj zatem ją zrosi
Oddanie moje na wieki.
Otulę jej giętki pień
Jak bluszczu giętkie pnącza,
Wespnę w gałęzi cień,
Aby owoce jej strącać.

-Solan

Mefisto, Władca Nienawiści, był tak wszechobecny, że nawet po tym, jak już ostał pokonany i uwięziony w kamieniu dusz, jego demoniczna esencja zdołała przedostać się do Travincal i zatruć kapłanów Zakarum. Zginął z rąk tych samych bohaterów, którzy zabili jego braci, ale czuję strach na samą myśl, że mógłby kiedyś powrócić.

-Deckard Cain

Nigdy nie planowałem, że zostanę poszukiwaczem skarbów, ale nie mogłem przewidzieć, że fortuna mojej rodziny stopnieje. Słyszałem wczoraj szlachcica, który pytał o figurkę Rygnara - artefakt, który należał kiedyś do wielkiego maga, Zoltuna Kulla. Jeżeli uda mi się ją zdobyć, moja rodzina już nigdy nie będzie głodować.

-Poltar

Fezuul al-Kazarr obiecał, że wyprowadzi swych ludzi z grzesznego Kaldeum do "raju usłanego różami" w samym sercu pustymi. Podczas wędrówki mieli doznać całkowitej przemiany.

Patrząc na obgryzione zwłoki znalezione wiele tygodni temu, można uznać, że Fezuul dotrzymał choć jednej z obietnic.

-Abd al-Hazir

Żyję już długo, zgromadziłem spory majątek. Złoto przyniosło mi tylko ból. Nie pozwolę, aby klątwa ciążąca na bogactwie, spadła na mą rodzinę. Skarb już na wieczność zostanie w tej komnacie i nikt nie pozna jej tajemnic...

-Chan Dakab

Asheara jest dobrą kobietą. Musi wiedzieć, że cesarz nie jest tym samym słodkim dzieckiem, które wiele lat temu przyprowadziła do Kaldeum. Komendantka musi coś zrobić! Jeśli Kaldeum padnie, zniszczone zostaną szlaki handlowe i ludzie w wielu miejscach na świecie będą głodować! Musimy zrzucić Hakana z tronu!

-Miecznik Żelaznych Wilków

Matka ostrzegała, żebym nie wstępował do armii magów. Powinienem był słuchać. Rano wysłano piechotę przeciwko Vizjerei. nie wiem, jak mamy przetrwać. A może nikt tego nie oczekuje.

Jest tu tak pięknie. Może jeśli ukryję się między drzewami, nikt nie zauważy, że niknąłem.

-Miecznik Żelaznych Wilków

Wróg zniszczył Alkarnus i większość kultystów. Pan kazał schwytać kolejnych niewolników. Ruszaj do oazy i porwij wieśniaków. Zabij każdego, kto będzie stawiał opór. W ten sposób zyskamy sprzymierzeńców i zniszczymy wrogów.

-Kapitan gwardii imperialnej

Głupcy z Konsorcjum handlowego nie mają pojęcia, że wyciągam im ze szkatuł fundusze publiczne. Będę dalej ukrywał swój łup tu, gdzie nikt go nie znajdzie. Pewnego dnia zabiorę skarb, porzucę to pustynne piekło i ruszę na zielone pastwiska zachodu.

-Kalifat Sardara

Z niechęcią piszę o siedmiu Władcach Piekieł. To najpotężniejsze wśród demonów i na samo wspomnienie ich imion powietrze wypełnia trucizna. Są podzieleni na Pomniejsze Zła: Beliala, Azmodana, Duriela i Andariel oraz Najwyższe Zła: Mefista, Baala i Diablo.

-Deckard Cain

Gdy cisza spada na pustynię
I milkną szepty nocą,
A na niebios ciemnym tle
Tysiące gwiazd migoczą,
W tej pustce odnajdę cię -
Miłość z serca mi popłynie
jak z mego pióra słów tren.

-Kala

Morderca. Kat. Potwór. Tak horadrimowe nazywali Zoltuna Kulla. Choć zapłacili za to wysoką cenę, udało im się zgładzić czarodzieja za zbrodnie przeciwko naturze i zamknąć jego strzaskane zwłoki w krainie cieni. Chyba bali się, że może powrócić.

-Adria

Ludzie tracą nadzieję. Hordom demonów nie ma końca. Przychodzą o każdej porze, w dzień i w nocy. Nieważne, ile zabijemy, nic ich nie powstrzyma. Potrzebujemy wsparcia. Pomocy.

-Strażnik Kelvan

Sługi,

Twierdza Bastionu lada chwila upadnie. Liczni z was oddali się już chłeptaniu ludzkiej krwi i pożeraniu mięsa, lecz niech ucztowanie was nie spowolni. Chcę mieć tę twierdzę i jej dowódcę przed świtem. Reszta świata będzie moja wkrótce potem.

-Azmodan

Sługi,

Ta wywłoka, która zgładziła mego brata, Beliala, teraz chce wspomóc żołnierzy obleganej twierdzy. Jest z nią dziewczyna... Dziewczyna to może nas zgubić. Lecz ja nie jestem Belialem: on był słaby i ukrywał się w przebraniach. To oczywiste, że go zawiodły! My osiągniemy zwycięstwo przelewając krew niewinnych.

-Azmodan

Sługi,

Ludzie sądzą, że ukryją się za wątłymi murami! Do tej pory ujrzeli zaledwie ułamek potęgi piekła. Utopimy ich w naszym grzechu! Dziewczyna wciąż jest słaba, nie spodziewa się ataku z dołu. Wyślijcie wygłodniałą bestię...

-Azmodan

Sługi,

Moi bracia w kamieniu dusz niecierpliwią się. Tak, słyszę ich nawet tutaj... Ich głosy pobrzmiewają tak żałośnie i niepozornie, że niemal mnie to bawi. Lecz oni są moją nagrodą, nie potomkini nefalemów... ani też dziewczyny. To nie jej czas. Albowiem nastała... Era Grzechu.

-Azmodan

Sługi,

Dobrze wiecie, że najbardziej nienawidzę porażki, Jeśli chcecie dostać nauczkę, mogę bezzwłocznie posłać was do Kręgu Gniewu. Wróg jest silny, ale nie może przejść przez wrota demonów. Zabezpieczcie je, od tego zależy nasze przetrwanie.

-Azmodan

Pani Żądzy,

Potrzebuję twych... twych wielkich zdolności. Wypełznij z zakątka rozkoszy w Płonącym Piekle, w którym się mościsz, i przyprowadź swe córy. Lecz uważaj... wróg dowiódł swej przebiegłości i siły. Jednak dla ciebie śmiertelnicy zawsze byli łatwym łupem, nieprawdaż?

-Azmodan

Wiele wieków temu król Korsikk wzniósł na północy Twierdzę Bastionu, aby "okiełznać groźnych barbarzyńców". Po latach wojennych niepowodzeń sfrustrowany władca poprowadził ogromną armię z fortecy na północ, aby raz na zawsze pozbyć się barbarzyńców. Nikt nie wrócił żywy.

-Deckard Cain

Miałem wielkie szczęści, że poznałem skomplikowaną historię barbarzyńców. jednak o genezie tych potężnych wojowników mam w najlepszym wypadku mgliste pojęcie. Legendy mówią, że to dzieci Bul-Kathosa, starożytnego uosobienia ideałów siły, męstwa i odwagi.

-Deckard Cain

Dzieci Bul-Kathosa osiadły na Północnych Stepach, obszarze znanym obecnie jako Ponure Ziemie. Wiodły głównie plemienny i nomadyczny styl życia, choć założyły kilka osad, jak Saszeron i Harrogath. Rządziła nimi grupa poważnych, byłych wojowników, znanych jako Starszyzna.

-Deckard Cain

Barbarzyńcy od zawsze bronili swych północnych ziem przed obcymi. Za święty obowiązek uważali ochronę Góry Arreat i znajdującego się w niej Kamienia Świata. Niestety ich bojowa sprawność i zaciekłość mogły zostać uznane przez Zachodnią Marchię za żądzę krwi i terytorialne zapędy.

-Deckard Cain

Dwadzieścia lat temu, Baal zostać wypuszczony na świat. Rozpoczął oblężenie stolicy barbarzyńców, Szaszeronu, i potem zyskał dostęp do Komnaty Kamienia Świata, omijając trzech starożytnych strażników: Talika, Madoka i Korlika. Ostatecznie udało mu się wypaczyć ten wielki artefakt. Choć Baal został zgładzony przez bohaterów, katastrofa była nieunikniona.

-Deckard Cain

Archanioł Tyrael roztrzaskał wypaczony Kamień Świata, aby demony nie mogły go wykorzystać. Lecz siła eksplozji zniszczyła Górę Arreat, pozostawiając tylko ogromny krater. Po tych wydarzeniach wśród barbarzyńców doszło do rozłamu. Pozbawieni celu, wędrują rozproszeni po północy, wśród ruin świadczących o długiej historii swego ludu.

-Deckard Cain

Czy ludzcy jeńcy wpadli w panikę? Na pewno dostrzegli już, że świeże mięso dostają po tym, jak znika kolejny z nich... To nie wystarczy. Pozarzynać tych, którzy głodują, i nakarmić ich przyjaciół. Kiedy już się utuczą... będę mógł przystąpić do uczty.

-Ghom, Władca Obżarstwa

Dzień 9. Młody komendant Calderos uważa, że "demoniczna plaga" ustąpi przed krwawą "demonstracją sił prawości". Jutro zamierza poprowadzić atak z naszych ufortyfikowań. jeśli chce, to niech popełni samobójstwo... głupiec. Ale prędzej skonam, niż poślę z nim moich chłopców.

-Kapitan Hansan Haile

Dotarliśmy do Twierdzy Bastionu, ale utrzymanie Czarnego Kamienia Dusz pochłania cały mój czas. Niekiedy myślę o rannych żołnierzach i ich rodzinach za murami... Ale wtedy tracę koncentrację i zaklęcia słabną. Musze się skupić i ufać, że moi przyjaciele uratują twierdzę oraz jej mieszkańców.

-Lea

Jest ciężko. Gdyby nie to, że u boku stoi matka, nie wiem co bym zrobiła. Nocami nawet sama pilnuję kamienia przez kilka godzin, żeby mogła odpocząć. Czasami śni mi się, że znów jestem w Nowym Tristram z wujkiem Deckardem... ciężko obudzić się z takiego snu.

-Lea

Moja matka, Adria, powiedziała mi, że nasz przyjaciel pokonał armie Azmodana i twierdza jest bezpieczna. Niemal trudno w to uwierzyć.

Siły w kamieniu dusz są coraz bardziej wściekła. Walczą ze mną nieustannie, a mrok wpełza w zakamarki mojego umysłu... Muszę być silna.

-Lea

Myślałam, że umrę, kiedy zobaczyłam demony uciekające z kamienia dusz. nie mogłam pomóc, ale pokonał je Tyrael wraz z naszą przyjaciółką. Obserwowałam to jak przez mgłę. Co kamień dusz ze mną robi? Azmodan musi zginąć i to szybko... wtedy znów będę sobą.

-Lea

Nudzę się straszliwie po przeniesieniu do Twierdzy Bastionu. Żołnierze większość dni spędzają na hazardzie. Ale czego oczekiwać od ludzi stacjonujących w wydrążonym kawałku skały. jednak muszę tu zostać, aby zapewnić byt Annie. Mam nadzieję, że u niej wszystko dobrze.

-Strażnik Morgan

Kapitan wyglądał dzisiaj ponuro. w środku nocy przybył posłaniec z wiadomością. Dowódcy coś wiedzą, ale nic nam nie mówią. Może przeniesienie tutaj było większym błędem niż sądziłem...

-Strażnik Morgan

W nocy przyszły demony. Bezszelestnie, jak śmierć. Nocna warta została pokonana w kilka chwil. Od tamtej pory trwa niekończąca się masakra. Te stwory... są jak z koszmaru. Anno, przykro mi... Chyba nie wrócę do domu...

-Strażnik Morgan

Najdroższy Jonatanie, liczę, że ten list znajdzie Cię w dobrym zdrowiu i że życie w Twierdzy Bastionu nie przykrzy Ci się ani trochę. Nasz mały Artur wyrasta na swojego ojca. Cieszę się, że wrócisz ja jego urodziny i codziennie będę modlić się o Twój bezpieczny powrót.

-Brielle

Zwój Losu wiele ujawnia: początki, końce i nieskończony łańcuch okoliczności, który je wiąże. Jeśli widzę wschód słońca, widzę również jego zachód; jeśli widzę kwiat, który kwietnie, widzę również, jak obumiera; żadne zdarzenie nie pozostaje bez nieuchronnego następstwa. I tylko jednego nie potrafię dostrzec: nefalemów.

-Archanioł Iterael

Anioły i demony są ograniczone własną naturą: demonom przyporządkowano chaos i postęp, aniołom - prawdę i porządek. Tyle wiadomo. Niektóre z aniołów, jak Inarius i Izual, upadły, ale nadal kwi w nich ziarno dobra, niczym gasnąca gwiazda na tle pustego nieba. Tylko nefalemowie mają wolną wolę.

-Archanioł Iterael

Nie wiem nic o nefalemach. Mój święty obowiązek nie pozostawia mi czasu na ich obserwację. Nie mam też ochoty wzorem Tyraela brać udział w ryzykownych przedsięwzięciach. Lecz jeśli wątki przeznaczenia przywiodą ich tutaj, byłoby to bardzo oświecające! To istoty żyjące poza porządkiem rzeczy... Nie pojmują, jaką wolność posiadły.

-Archanioł Iterael

Znałam Inariusa dawno temu. Kiedyś był jednym z aniołów, lecz po pewnym czasie znużyła go walka i zaczął w tajemnicy planować rozejm z niektórymi demonami. Diablica Lilith została jego największą sojuszniczką w Piekle. Wielu spośród aniołów i demonów dołączyło do nich.

-Archanioł Auriel

Gdy zdobył popleczników, Inarius wykradł Kamień Świata i użył go do stworzenia ukrytej krainy, którą nazwał Sanktuarium. Zarówno demony jak i anioły zbiegły tam, a część z nich, włączając w to Inariusa i Lilith, pokochała się. Z wielu tych związków zrodziło się potomstwo. Tak oto powstali nefalemowie.

-Archanioł Auriel

Inarius zatrwożył się, kiedy zdał sobie sprawę, że nefalemowie mogą przewyższyć siłą zarówno anioły jak i demony. Chciał zatem ograniczyć ich zdolności, lecz Lilith zapragnęła, by zostali oni jej armią. Eskalacja konfliktu dawnych kochanków doprowadziła do odkrycia Sanktuarium przez demonicznych władców i Radę Angiris.

-Archanioł Auriel

Ostatecznie Lilith została wypędzona, a Inarius przekazany demonom, które od tamtej pory poddają go piekielnym mękom. Większość popleczników Inariusa zabito, a tych którzy przeżyli, dosięgnął jeszcze bardziej ponury los. Wierzę, że mimo tej tragedii, nefalemowie mogą nadal odegrać rolę w rozwiązaniu Wiecznego Konfliktu.

-Archanioł Auriel

To za pośrednictwem archanioł Auriel potęga nadziei przepływa przez tkankę stworzenia. Jej wieczne światło pada nawet na najmroczniejsze z dusz. Po odejściu Malthaela, to Auriel przypadł obowiązek jednoczenia Rady Angiris. jeśli jej światło kiedyś przygaśnie, Niebiosa popadną w rozpacz.

-Selathiel, Uczony Angiris

Imperius, archanioł Odwagi, jest największym wojownikiem stworzenia. Znajduje upodobanie w walce i toczeniu wojen. Prowadził zastępy Niebios do niezliczonych zwycięstw. Pod nieobecność Maltaekla to Imperius stoi na czele Rady Angiris i broni Królestwa Niebios przed jego wrogami.

-Selathiel, Uczony Angiris

Znajomość przyszłości daje władzę nad teraźniejszością. To z tego powodu, Iterael, archanioł Losu, jest poczesnym członkiem rady. Jedynie on potrafi rozwikłać wątki przeznaczenia wplecione w niebiański Zwój Losu. Przenikliwość jego spojrzenia daje mu perspektywę, której inni nie są w stanie w pełni pojąć.

-Selathiel, Uczony Angiris

Wokół archanioła Maltaela krąży wiele niewiadomych. Ten niegdyś niewzruszony przewodnik mądrości, zatracił się, kiedy Kamień Świata zniknął. Maltael nie potrafił ogarnąć rozumem tego katastrofalnego zdarzenia, dlatego opuścił Niebiosa. jego odejście pozostawiło ogromną pustkę w składzie Rady, która po dziś dzień nie została wypełniona.

-Selathiel, Uczony Angiris

Tyrael, archanioł Sprawiedliwości to istota rozważna i prawa. Miłosierdzie, które wykazał wobec ludzkości, naraziło na szwank jego pozycję w Radzie Angiris. On jeden dostrzega potencjał nefalemów - ich zdolność do wykraczania poza wrodzone ograniczenia oraz odwagę, dzięki której stać się mogą prawdziwymi bohaterami stworzenia.

-Selathiel, Uczony Angiris

Jeśli to czytasz, to znaczy, że razem z mężem już nie żyjemy. Chcielibyśmy zostać pochowani obok siebie, najlepiej w słonecznym miejscu. A, i proszę, nie zakopuj z nami mężowskiego miecza. Już mu się nie przyda.

-Marta

W skład Rady Angiris wchodzi pięcioro archaniołów, władających Królestwem Niebios. To one ustalają prawa, których przestrzegać muszą pozostałe anioły. każdy z archaniołów uosabia inny aspekt stworzenia jego najczystszej postaci: odwagę, sprawiedliwość, nadzieję, los i mądrość.

-Selathiel, Uczony Angiris

Anioł Izual był niegdyś przybocznym Tyraela, lecz został pojmany przez wroga po nierozważnym ataku na Piekielną Kuźnię. Izual poddał sie demonicznemu znieprawieniu i ujawnił Najwyższym Złym tajemnice kamieni dusz. Tyrael twierdził, że Izual został zgładzony wiele lat temu, jednakże jego następca nigdy nie wyłonił się z Kryształowego Łuku.

-Archanioł Iterael

Musimy zrobić, co w naszej mocy, by spowolnić nefalema i byśmy mogli bez przeszkód kontynuować gromadzenie dusz. To klucz do zwycięstwa Maltaela.

-Urzael

Człowiek jest istotą ułomną. Wielokrotnie byliśmy świadkami, jak dobrzy ludzie dają wodzić się na pokuszenie. Znalazłem na to tylko jedną, choć bolesną odpowiedź: musimy oczyszczać umysły rekrutów, aby nigdy nie padli ofiarą deprawacji demonów, ani nie zostali zaślepieni przez anioły przekonane o własnej wyższości.

-Wielki Mistrz

Diablo powróci. Zrobiłam, co w mej mocy, by tak się stało. On zawsze znajdzie sposób, by wrócić. W głębi serca dobrze o tym wiesz.

-Adria

Do mego rozpuszczonego potomstwa: Jeśli mnie czytacie, to oznacza, że nie żyję, a wy przybyliście, aby zagarnąć mój majątek. jednak nadal nie możecie go mieć! Rozstawiłem pułapki, byście nawet nie próbowali. Dlatego, póki możecie, nacieszcie się resztą waszego pełnego biedy, rozpaczy i bojaźni żywota.

-Gozek

Maltael zmienia naturę Czarnego Kamienia Dusz. Będzie teraz przyciągał demoniczną esencję z każdej płaszczyzny stworzenia, w której się znajdzie. jednak ludzkość zrodziła się na równi z aniołów i demonów. Demoniczna esencja jest nieodłączną częścią jestestwa każdego śmiertelnika... poza mną. Jeśli zostaną jej pozbawieni, ich ciała i dusze ulegną rozerwaniu.

-Archanioł Tyrael

Usłyszałem dźwięk, lecz nie wiedziałem, skąd pochodził. Szukałem wiedzy w kielichu mądrości, lecz jej tam nie odnalazłem. Głosy wołały mnie i były mi znajome. Ludzkie dusze. Lecz skąd...?

-Maltael

Zstąpiłem do Sanktuarium, ojczyzny ludzi, lecz dusz, które mnie wzywały, tutaj nie było. Przemierzyłem całe stworzenie, zawsze kierując się za dźwiękiem, lecz na próżno. Wówczas pojąłem. Pandemonium. Miejsce spoczynku Kamienia Świata.

-Maltael

Dusze wirują i wiją się. Znam prawdę o śmiertelnikach. Wszystkie drogi prowadzą do śmierci. Bez względu na ich starania i tryumfy, wszyscy umierają. W tym jest zawarta mądrość.

-Maltael

Dusze ludzi mają ogromny potencjał. Potrafią bowiem reprezentować dobro, niczym każdy anioł w Niebiosach, lecz są zdolni również do największego zła, godnego najnikczemniejszych demonów Piekieł. Potęga związana z taką wolnością nie powinna być dostępna istotom, które żyją ledwie przebłysk czasu, a potem gasną.

-Maltael

Wielki Oręż powstał w odpowiedzi na oblężenie Fortecy Pandemonium prowadzone przez Kurekasa, władcę demonów dosiadającego potężnej bestii oblężniczej. ogromnym kosztem napełniliśmy Wielki Oręż energią, dzięki czemu zdołaliśmy pokonać Kurekasa oraz jego wierzchowca. W chwili śmierci demon został w sposób niewytłumaczalny wchłonięty przez oręż, który od tamtej pory atakuje nas bezustannie.

-Archanioł Iterael

Pandemonium to alfa i omega Wiecznego Konfliktu. Leży w centrum wszechrzeczy, łącząc krainy Niebios i Piekieł. Dawno temu, kiedy anioły były młode, Uosobienie Mądrości znalazł tu Oko Anu. Nazwał je Kamieniem Świata a całe Niebiosa poprzysięgły bronić artefaktu.

-Archanioł Iterael

Pandemonium pisane było zostać naszym polem walki. Uformowało się z chaosu ostatniej bitwy między diamentowymi wojownikami Anu i Smokiem Tethametem. Nowe eony wojny poorały każdy skrawek ziemi bliznami. Cykl zwycięstw i porażek leży u podstaw naszej egzystencji i stanowi esencję Wiecznego Konfliktu.

-Archanioł Iterael

Dawno temu, otwierałem szczeliny dla nefalemów, by mogli szkolić się w walce. Walczyli dzielnie, mierząc się z wrogami pochodzącymi z najgłębszych zakamarków wspomnień. Nasz lud posiada wielką moc, lecz nie jest ona nic warta, jeśli nie pokieruje się nią umiejętnie. Jeśli chcesz zasłużyć na swoje dziedzictwo, pokonaj wyzwania w szczelinach, a zajmiesz prawowite miejsce wśród nas.

-Orek